süpürmek

süpürmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi süpürür) süpürmek -ür

1. bir şeyin, bir yerin üstündeki çer çöp, toz toprak vb. şeyleri süpürge, fırça veya başka bir araçla toplamak, temizlemek
   • Herif süpürge ile fesini süpürüp de şak şak eline vurdukça un çuvalı gibi tozuyordu. - A. Rasim
2. çıkarıp atmak, kovmak
   • Yanında binlerce kurbanlık ile. Süpürdü düşmanı, bastı dayağı. - Âşık Veysel
3. tüketmek, bitirmek
   • Tatlıya öyle düşkünmüş ki geceleri usulcacık kalkar, tel dolaptaki muhallebiyi, revaniyi, kadayıfı ne bulursa hepsini süpürürmüş. - P. Safa
4. İtmek, kenara kaydırmak
   • İpek s. Burnett, 52 Romancı, sayfa 52 , Yapı Kredi Yayınları

     "ferit kaldırdı başını, Mualla Yengesi kâküllerini parmaklarıyla yüzünün iki yanına süpürdü, sanki alnında yazıyordu o saklı dilek."

1. silip süpürmek

• Türk Dil Kurumuna göre "süpürmek" maddesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

süpürmek

süpürmek

süpürmek

silmek

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.