çakmak

Ayrıca bakınız: Çakmak

çakmak (belirtme hâli çakmağı, çoğulu çakmaklar) çakmak -ğı

taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası

Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı.

çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti

dünyaya kazık çakmak

gözleri çakmak çakmak olmak

gözlerinde şimşekler çakmak

imzayı çakmak

kafasında şimşekler çakmak

sınıfta çakmak

çakmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi çakar) çakmak -ar

vurarak sokup yerleştirmek

Çiviyi tahtaya çakmak.

çivi ile tutturmak

İsa'nın ruhu eğer bugün içinden çıkmış olduğu yere inerek bu sahneyi görseydi, kim bilir patriklerini hangi oduna çakardı.

kazık çakıp hayvan bağlamak

Atı çayıra çakmak.

bir şeyi başka bir şeye sürtmek, vurmak veya çarpmak

• Türk Dil Kurumuna göre "çakmak" maddesi

çakmak

çakmak

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

çakmak

erişmek

aşağı inmek (kuş)

çakmak (yakma aracı)

çakmak

sokmak, iğnesini batırmak, ısırmak

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.