دين
Merhaba, buraya دين kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da دين kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve دين kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. دين kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. دين kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
|
Ayrıca bakınız: دین |
Arapça
Köken 1
Söyleniş 1
Ad
دِين (dīn) e (çoğul أَدْيَان (ʾedyān))
- (toplum) din
Çekimleme
دِين (dīn) ad çekimi
| tekil | basit tekil munsarıf | ||
|---|---|---|---|
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | دِين dīn |
الدِّين ed-dīn |
دِين dīn |
| yalın | دِينٌ dīnün |
الدِّينُ ed-dīnü |
دِينُ dīnü |
| belirtme | دِينًا dīnen |
الدِّينَ ed-dīne |
دِينَ dīne |
| tamlayan | دِينٍ dīnin |
الدِّينِ ed-dīni |
دِينِ dīni |
| ikil | belirsiz | belirli | kurgu |
| ölçüsüz | دِينَيْن dīneyn |
الدِّينَيْن ed-dīneyn |
دِينَيْ dīney |
| yalın | دِينَانِ dīnāni |
الدِّينَانِ ed-dīnāni |
دِينَا dīnā |
| belirtme | دِينَيْنِ dīneyni |
الدِّينَيْنِ ed-dīneyni |
دِينَيْ dīney |
| tamlayan | دِينَيْنِ dīneyni |
الدِّينَيْنِ ed-dīneyni |
دِينَيْ dīney |
| çoğul | basit cem'-i mükesser munsarıf | ||
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | أَدْيَان ʾedyān |
الْأَدْيَان el-ʾedyān |
أَدْيَان ʾedyān |
| yalın | أَدْيَانٌ ʾedyānün |
الْأَدْيَانُ el-ʾedyānü |
أَدْيَانُ ʾedyānü |
| belirtme | أَدْيَانًا ʾedyānen |
الْأَدْيَانَ el-ʾedyāne |
أَدْيَانَ ʾedyāne |
| tamlayan | أَدْيَانٍ ʾedyānin |
الْأَدْيَانِ el-ʾedyāni |
أَدْيَانِ ʾedyāni |
Türetilmiş kavramlar
- دِيَانَة (diyāne) ،دِينِيّ (dīniyy, “dinî”) ،مُتَدَيِّن (mütedeyyin, “dindar”)
Söyleniş 2
Ön ad
دَيِّن (deyyin)
Köken 2
Eylem
دَيَّنَ (deyyene) II, geniş zaman يُدَيِّنُ (yüdeyyinü)
Çekimleme
دَيَّنَ
çekimi (biçim-II sahih)| mastar الْمَصْدَر |
tedyīn | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ism-i fail اِسْم الْفَاعِل |
müdeyyin | |||||||||||
| ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول |
müdeyyen | |||||||||||
| etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
| 1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
| geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | deyyentü |
deyyente |
دَيَّنَ deyyene |
deyyentümā |
deyyenā |
deyyennā |
deyyentüm |
deyyenū | |||
| dişil | deyyenti |
deyyenet |
deyyenetā |
deyyentünne |
دَيَّنَّ deyyenne | |||||||
| geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾüdeyyinü |
tüdeyyinü |
yüdeyyinü |
tüdeyyināni |
yüdeyyināni |
nüdeyyinü |
tüdeyyinūne |
yüdeyyinūne | |||
| dişil | tüdeyyinīne |
tüdeyyinü |
tüdeyyināni |
tüdeyyinne |
yüdeyyinne | |||||||
| geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾüdeyyine |
tüdeyyine |
yüdeyyine |
tüdeyyinā |
yüdeyyinā |
nüdeyyine |
tüdeyyinū |
yüdeyyinū | |||
| dişil | tüdeyyinī |
tüdeyyine |
tüdeyyinā |
tüdeyyinne |
yüdeyyinne | |||||||
| geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾüdeyyin |
tüdeyyin |
yüdeyyin |
tüdeyyinā |
yüdeyyinā |
nüdeyyin |
tüdeyyinū |
yüdeyyinū | |||
| dişil | tüdeyyinī |
tüdeyyin |
tüdeyyinā |
tüdeyyinne |
yüdeyyinne | |||||||
| emir الْأَمْر |
eril | دَيِّنْ deyyin |
deyyinā |
deyyinū |
||||||||
| dişil | deyyinī |
دَيِّنَّ deyyinne | ||||||||||
| edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| tekil الْمُفْرَد |
ikil الْمُثَنَّى |
çoğul الْجَمْع | ||||||||||
| 1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
2. kişi الْمُwخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب |
1. kişi الْمُتَكَلِّم |
2. kişi الْمُخَاطَب |
3. kişi الْغَائِب | |||||
| geçmiş zaman الْمَاضِي |
eril | düyyintü |
düyyinte |
دُيِّنَ düyyine |
düyyintümā |
düyyinā |
düyyinnā |
düyyintüm |
düyyinū | |||
| dişil | düyyinti |
düyyinet |
düyyinetā |
düyyintünne |
دُيِّنَّ düyyinne | |||||||
| geniş zaman الْمُضَارِع |
eril | ʾüdeyyenü |
tüdeyyenü |
yüdeyyenü |
tüdeyyenāni |
yüdeyyenāni |
nüdeyyenü |
tüdeyyenūne |
yüdeyyenūne | |||
| dişil | tüdeyyenīne |
tüdeyyenü |
tüdeyyenāni |
tüdeyyenne |
yüdeyyenne | |||||||
| geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
eril | ʾüdeyyene |
tüdeyyene |
yüdeyyene |
tüdeyyenā |
yüdeyyenā |
nüdeyyene |
tüdeyyenū |
yüdeyyenū | |||
| dişil | tüdeyyenī |
tüdeyyene |
tüdeyyenā |
tüdeyyenne |
yüdeyyenne | |||||||
| geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
eril | ʾüdeyyen |
tüdeyyen |
yüdeyyen |
tüdeyyenā |
yüdeyyenā |
nüdeyyen |
tüdeyyenū |
yüdeyyenū | |||
| dişil | tüdeyyenī |
tüdeyyen |
tüdeyyenā |
tüdeyyenne |
yüdeyyenne | |||||||
Ad
دَيْن (deyn) e (çoğul دُيُون (düyūn))
Çekimleme
دَيْن (deyn) ad çekimi
| tekil | basit tekil munsarıf | ||
|---|---|---|---|
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | دَيْن deyn |
الدَّيْن ed-deyn |
دَيْن deyn |
| yalın | دَيْنٌ deynün |
الدَّيْنُ ed-deynü |
دَيْنُ deynü |
| belirtme | دَيْنًا deynen |
الدَّيْنَ ed-deyne |
دَيْنَ deyne |
| tamlayan | دَيْنٍ deynin |
الدَّيْنِ ed-deyni |
دَيْنِ deyni |
| ikil | belirsiz | belirli | kurgu |
| ölçüsüz | دَيْنَيْن deyneyn |
الدَّيْنَيْن ed-deyneyn |
دَيْنَيْ deyney |
| yalın | دَيْنَانِ deynāni |
الدَّيْنَانِ ed-deynāni |
دَيْنَا deynā |
| belirtme | دَيْنَيْنِ deyneyni |
الدَّيْنَيْنِ ed-deyneyni |
دَيْنَيْ deyney |
| tamlayan | دَيْنَيْنِ deyneyni |
الدَّيْنَيْنِ ed-deyneyni |
دَيْنَيْ deyney |
| çoğul | basit cem'-i mükesser munsarıf | ||
| belirsiz | belirli | kurgu | |
| ölçüsüz | دُيُون düyūn |
الدُّيُون ed-düyūn |
دُيُون düyūn |
| yalın | دُيُونٌ düyūnün |
الدُّيُونُ ed-düyūnü |
دُيُونُ düyūnü |
| belirtme | دُيُونًا düyūnen |
الدُّيُونَ ed-düyūne |
دُيُونَ düyūne |
| tamlayan | دُيُونٍ düyūnin |
الدُّيُونِ ed-düyūni |
دُيُونِ düyūni |
Osmanlı Türkçesi
Köken
Söyleniş
- Heceleme: ˈdiːn
Ad
دين (دِين)
- (din) din
Çekimleme
دين (dîn) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | دين dîn |
دينلر dînler |
| belirtme | دينی dîni |
دينلری dînleri |
| yönelme | دينه dîne |
دينلره dînlere |
| bulunma | دينده dînde |
دينلرده dînlerde |
| ayrılma | ديندن dînden |
دينلردن dînlerden |
| tamlayan | دينڭ dînin |
دينلرڭ dînlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | دينم dînim |
دينلرم dînlerim |
| 2. tekil (senin) | دينڭ dînin |
دينلرڭ dînlerin |
| 3. tekil (onun) | دينی dîni |
دينلری dînleri |
| 1. çoğul (bizim) | دينمز dînimiz |
دينلرمز dînlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | دينڭز dîniniz |
دينلرڭز dînleriniz |
| 3. çoğul (onların) | دينی dîni دينلری dînleri | |