فجر

Merhaba, buraya فجر kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da فجر kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve فجر kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. فجر kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. فجر kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Ayrıca bakınız: فخر

Arapça

Köken 1

Söyleniş

فَجْر (fecr) e

  1. فَجَرَ‎ (fecara) fiilinin mastarı (şekil I)
  2. günün ağırması; şafak
    eş anlamlıları: فَلَق‎ (felaḳ), صُبْح‎ (ṣubḥ), غَدَاة‎ (ġadāh), بُكْرَة‎ (bükra)
    zıt anlamlılar: شَفَق‎ (şefaḳ), غَسَق‎ (ġasaḳ)
    فِي الْفَجْرِ الْبَاكِرِ، كَانَتِ الشُّوَارِعُ هَادِئَةً وَخَالِيَةً مِنَ الزُّحَامِ.  — Şafağın erken saatlerinde sokaklar sessiz ve trafikten uzaktı.
    • M.S. 609–632, Kur'an, 97:5
      سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الفَجْرِ – Ebu'l-A'lâ Mevdudî: O gece şafak doğuncaya kadar tüm huzur vardır.
  3. (mecaz) başlangıç, çıkış, şafak
Çekimleme
فَجْر (fecr) ad çekimi
tekil basit tekil munsarıf
belirsiz belirli kurgu
ölçüsüz فَجْر
fecr 		الْفَجْر‎
el-fecr 		فَجْر
fecr
yalın فَجْرٌ
fecrun 		الْفَجْرُ‎
el-fecru 		فَجْرُ
fecru
belirtme فَجْرًا‎
fecran 		الْفَجْرَ‎
el-fecra 		فَجْرَ
fecra
tamlayan فَجْرٍ
fecrin 		الْفَجْرِ‎
el-fecri 		فَجْرِ
fecri
Türetilmiş kavramlar

فَجْر (fecr) d

  1. (İslâm) sabah namazı
Çekimleme
فَجْر (fecr) ad çekimi
tekil basit tekil munsarıf
belirsiz belirli kurgu
ölçüsüz فَجْر
fecr 		الْفَجْر‎
el-fecr 		فَجْر
fecr
yalın فَجْرٌ
fecrun 		الْفَجْرُ‎
el-fecru 		فَجْرُ
fecru
belirtme فَجْرًا‎
fecran 		الْفَجْرَ‎
el-fecra 		فَجْرَ
fecra
tamlayan فَجْرٍ
fecrin 		الْفَجْرِ‎
el-fecri 		فَجْرِ
fecri
Türevleri

Köken 2

Söyleniş

Eylem

فَجَرَ (fecara) I, geniş zaman يَفْجُرُ‎‎ (yefcuru)

  1. kazmak, kırmak, yarmak
Çekimleme
فَجَرَ
çekimi (biçim-I sahih, mastar فَجْر)
mastar
الْمَصْدَر
فَجْر

fecr
ism-i fail
اِسْم الْفَاعِل
fācir
ism-i meful
اِسْم الْمَفْعُول
mefcūr
etken eylem
الْفِعْل الْمَعْلُوم
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
fecartü
fecarte
فَجَرَ

fecara
fecartümā
fecarā
fecarnā
fecartüm
fecarū
dişil
fecarti
fecarat
fecaratā
fecartünne
fecarne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾefcuru
tefcuru
yefcuru
tefcurāni
yefcurāni
nefcuru
tefcurūne
yefcurūne
dişil
tefcurīne
tefcuru
tefcurāni
tefcurne
yefcurne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾefcura
tefcura
yefcura
tefcurā
yefcurā
nefcura
tefcurū
yefcurū
dişil
tefcurī
tefcura
tefcurā
tefcurne
yefcurne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾefcur
tefcur
yefcur
tefcurā
yefcurā
nefcur
tefcurū
yefcurū
dişil
tefcurī
tefcur
tefcurā
tefcurne
yefcurne
emir
الْأَمْر 		eril
ufcur
ufcurā
ufcurū
dişil
ufcurī
ufcurne
edilgen eylem
الْفِعْل الْمَجْهُول
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُwخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
fücirtü
fücirte
فُجِرَ

fücira
fücirtümā
fücirā
fücirnā
fücirtüm
fücirū
dişil
fücirti
fücirat
füciratā
fücirtünne
fücirne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾüfcaru
tüfcaru
yüfcaru
tüfcarāni
yüfcarāni
nüfcaru
tüfcarūne
yüfcarūne
dişil
tüfcarīne
tüfcaru
tüfcarāni
tüfcarne
yüfcarne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾüfcara
tüfcara
yüfcara
tüfcarā
yüfcarā
nüfcara
tüfcarū
yüfcarū
dişil
tüfcarī
tüfcara
tüfcarā
tüfcarne
yüfcarne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾüfcar
tüfcar
yüfcar
tüfcarā
yüfcarā
nüfcar
tüfcarū
yüfcarū
dişil
tüfcarī
tüfcar
tüfcarā
tüfcarne
yüfcarne

Eylem

فَجَرَ (fecara) I, geniş zaman يَفْجُرُ‎‎ (yefcuru)

  1. ahlaksızca davranmak, kötü olmak, günah işlemek
    • M.S. 609–632, Kur'an, 75:5
      بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ – fakat insan günah işlemek ister.
Çekimleme
فَجَرَ
çekimi (biçim-I sahih, mastar فُجُور)
mastar
الْمَصْدَر
fücūr
ism-i fail
اِسْم الْفَاعِل
fācir
ism-i meful
اِسْم الْمَفْعُول
mefcūr
etken eylem
الْفِعْل الْمَعْلُوم
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
fecartü
fecarte
فَجَرَ

fecara
fecartümā
fecarā
fecarnā
fecartüm
fecarū
dişil
fecarti
fecarat
fecaratā
fecartünne
fecarne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾefcuru
tefcuru
yefcuru
tefcurāni
yefcurāni
nefcuru
tefcurūne
yefcurūne
dişil
tefcurīne
tefcuru
tefcurāni
tefcurne
yefcurne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾefcura
tefcura
yefcura
tefcurā
yefcurā
nefcura
tefcurū
yefcurū
dişil
tefcurī
tefcura
tefcurā
tefcurne
yefcurne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾefcur
tefcur
yefcur
tefcurā
yefcurā
nefcur
tefcurū
yefcurū
dişil
tefcurī
tefcur
tefcurā
tefcurne
yefcurne
emir
الْأَمْر 		eril
ufcur
ufcurā
ufcurū
dişil
ufcurī
ufcurne
edilgen eylem
الْفِعْل الْمَجْهُول
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُwخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
fücirtü
fücirte
فُجِرَ

fücira
fücirtümā
fücirā
fücirnā
fücirtüm
fücirū
dişil
fücirti
fücirat
füciratā
fücirtünne
fücirne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾüfcaru
tüfcaru
yüfcaru
tüfcarāni
yüfcarāni
nüfcaru
tüfcarūne
yüfcarūne
dişil
tüfcarīne
tüfcaru
tüfcarāni
tüfcarne
yüfcarne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾüfcara
tüfcara
yüfcara
tüfcarā
yüfcarā
nüfcara
tüfcarū
yüfcarū
dişil
tüfcarī
tüfcara
tüfcarā
tüfcarne
yüfcarne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾüfcar
tüfcar
yüfcar
tüfcarā
yüfcarā
nüfcar
tüfcarū
yüfcarū
dişil
tüfcarī
tüfcar
tüfcarā
tüfcarne
yüfcarne

Köken 3

Söyleniş

Eylem

فَجَّرَ (feccara) II, geniş zaman يُفَجِّرُ‎‎ (yüfecciru)

  1. (su için) bir çıkış veya geçit oluşturmak
  2. akıtmak, dökülmesine müsaade etmek
    • M.S. 609–632, Kur'an, 82:1-5
      إِذَا السَّمَاء ٱنْفَطَرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْكَوَاكِبُ ٱنْتَثَرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْبِحَارُ فُجِّرَتْ ۝ وَإِذَا ٱلْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ۝ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ۝ – Gök çatladığı vakit, / Yıldızlar döküldüğü vakit, / Denizler yarılıp akıtıldığı vakit, / Kabirlerin içi dışına getirildiği vakit, / Herkes neyi önünden gönderdiğini ve neyi geri bıraktığını bilir.
  3. ayırmak, yarmak
  4. patlamak
Çekimleme
فَجَّرَ
çekimi (biçim-II sahih)
mastar
الْمَصْدَر
tefcīr
ism-i fail
اِسْم الْفَاعِل
müfeccir
ism-i meful
اِسْم الْمَفْعُول
müfeccar
etken eylem
الْفِعْل الْمَعْلُوم
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
feccartü
feccarte
فَجَّرَ

feccara
feccartümā
feccarā
feccarnā
feccartüm
feccarū
dişil
feccarti
feccarat
feccaratā
feccartünne
feccarne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾüfecciru
tüfecciru
yüfecciru
tüfeccirāni
yüfeccirāni
nüfecciru
tüfeccirūne
yüfeccirūne
dişil
tüfeccirīne
tüfecciru
tüfeccirāni
tüfeccirne
yüfeccirne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾüfeccira
tüfeccira
yüfeccira
tüfeccirā
yüfeccirā
nüfeccira
tüfeccirū
yüfeccirū
dişil
tüfeccirī
tüfeccira
tüfeccirā
tüfeccirne
yüfeccirne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾüfeccir
tüfeccir
yüfeccir
tüfeccirā
yüfeccirā
nüfeccir
tüfeccirū
yüfeccirū
dişil
tüfeccirī
tüfeccir
tüfeccirā
tüfeccirne
yüfeccirne
emir
الْأَمْر 		eril
فَجِّرْ

feccir
feccirā
feccirū
dişil
feccirī
feccirne
edilgen eylem
الْفِعْل الْمَجْهُول
tekil
الْمُفْرَد 		ikil
الْمُثَنَّى 		çoğul
الْجَمْع
1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		2. kişi
الْمُwخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب 		1. kişi
الْمُتَكَلِّم 		2. kişi
الْمُخَاطَب 		3. kişi
الْغَائِب
geçmiş zaman
الْمَاضِي 		eril
füccirtü
füccirte
فُجِّرَ

füccira
füccirtümā
füccirā
füccirnā
füccirtüm
füccirū
dişil
füccirti
füccirat
fücciratā
füccirtünne
füccirne
geniş zaman
الْمُضَارِع 		eril
ʾüfeccaru
tüfeccaru
yüfeccaru
tüfeccarāni
yüfeccarāni
nüfeccaru
tüfeccarūne
yüfeccarūne
dişil
tüfeccarīne
tüfeccaru
tüfeccarāni
tüfeccarne
yüfeccarne
geniş zaman mansub
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب 		eril
ʾüfeccara
tüfeccara
yüfeccara
tüfeccarā
yüfeccarā
nüfeccara
tüfeccarū
yüfeccarū
dişil
tüfeccarī
tüfeccara
tüfeccarā
tüfeccarne
yüfeccarne
geniş zaman meczum
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم 		eril
ʾüfeccar
tüfeccar
yüfeccar
tüfeccarā
yüfeccarā
nüfeccar
tüfeccarū
yüfeccarū
dişil
tüfeccarī
tüfeccar
tüfeccarā
tüfeccarne
yüfeccarne

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça فَجْر‎ (fecr).

Söyleniş

فجر (fecr)

  1. tan yerinin ağarması

Çekimleme

فجر‎ (fecr) adının çekimi
tekil çoğul
yalın فجر‎
fecr 		فجرلر‎
fecrler
belirtme فجری‎
fecri 		فجرلری‎
fecrleri
yönelme فجره‎
fecre 		فجرلره‎
fecrlere
bulunma فجرده‎
fecrde 		فجرلرده‎
fecrlerde
ayrılma فجردن‎
fecrden 		فجرلردن‎
fecrlerden
tamlayan فجرڭ‎
fecrin 		فجرلرڭ‎
fecrlerin
iyelik
tekil çoğul
1. tekil (benim) فجرم‎
fecrim 		فجرلرم‎
fecrlerim
2. tekil (senin) فجرڭ‎
fecrin 		فجرلرڭ‎
fecrlerin
3. tekil (onun) فجری‎
fecri 		فجرلری‎
fecrleri
1. çoğul (bizim) فجرمز‎
fecrimiz 		فجرلرمز‎
fecrlerimiz
2. çoğul (sizin) فجرڭز‎
fecriniz 		فجرلرڭز‎
fecrleriniz
3. çoğul (onların) فجری‎
fecri
فجرلری‎
fecrleri
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot