Flexion:audire
Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes Flexion:audire gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes Flexion:audire, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man Flexion:audire in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort Flexion:audire wissen müssen. Die Definition des Wortes Flexion:audire wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonFlexion:audire und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
audīre (Latein)
zurück zu audire
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | audīre | audīvisse | audītūrum, -am, -um esse |
| Passiv | audīrī | audītum, -am, -um esse | audītum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| audiēns | audītus, -a, -um | audītūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| audiendī | audiendus, -a, -um | audītum | audītū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | audī! | audīre! | audītō! | audītor! |
| Sg. 3. Pers. | audītō! | audītor! | ||
| Pl. 2. Pers. | audīte! | audīminī! | audītōte! | |
| Pl. 3. Pers. | audiuntō! | audiuntor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audiō | audiam | audior | audiar |
| Sg. 2. Pers. | audīs | audiās | audīris | audiāris |
| Sg. 3. Pers. | audit | audiat | audītur | audiātur |
| Pl. 1. Pers. | audīmus | audiāmus | audīmur | audiāmur |
| Pl. 2. Pers. | audītis | audiātis | audīmini | audiāminī |
| Pl. 3. Pers. | audiunt | audiant | audiuntur | audiantur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audiēbam | audīrem | audiēbar | audīrer |
| Sg. 2. Pers. | audiēbās | audīrēs | audiēbāris | audīrēris |
| Sg. 3. Pers. | audiēbat | audīret | audiēbātur | audīrētur |
| Pl. 1. Pers. | audiēbāmus | audīrēmus | audiēbāmur | audīrēmur |
| Pl. 2. Pers. | audiēbātis | audīrētis | audiēbāminī | audīrēminī |
| Pl. 3. Pers. | audiēbant | audīrent | audiēbantur | audīrentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audiam | audiar | ||
| Sg. 2. Pers. | audiēs | audiēris | ||
| Sg. 3. Pers. | audiet | audiētur | ||
| Pl. 1. Pers. | audiēmus | audiēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | audiētis | audiēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | audient | audientur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audīvī | audīverim | audītus, -a, -um sum | audītus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | audīvistī | audīveris | audītus, -a, -um es | audītus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | audīvit | audīverit | audītus, -a, -um est | audītus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | audīvimus | audīverimus | audītī, -ae, -a sumus | audītī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | audīvistis | audīveritis | audītī, -ae, -a estis | audītī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | audīvērunt | audīverint | audītī, -ae, -a sunt | audītī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audīveram | audīvissem | audītus, -a, -um eram | audītus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | audīverās | audīvissēs | audītus, -a, -um erās | audītus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | audīverat | audīvisset | audītus, -a, -um erat | audītus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | audīverāmus | audīvissēmus | audītī, -ae, -a erāmus | audītī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | audīverātis | audīvissētis | audītī, -ae, -a erātis | audītī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | audīverant | audīvissent | audītī, -ae, -a erant | audītī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | audīverō | audītus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | audīveris | audītus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | audīverit | audītus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | audīverimus | audītī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | audīveritis | audītī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | audīverint | audītī, -ae, -a erunt | ||