Flexion:audire

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes Flexion:audire gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes Flexion:audire, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man Flexion:audire in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort Flexion:audire wissen müssen. Die Definition des Wortes Flexion:audire wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonFlexion:audire und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

audīre (Latein)

zurück zu audire


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv audīre audīvisse audītūrum, -am, -um esse
Passiv audīrī audītum, -am, -um esse audītum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
audiēns audītus, -a, -um audītūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
audiendī audiendus, -a, -um audītum audītū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. audī! audīre! audītō! audītor!
Sg. 3. Pers. audītō! audītor!
Pl. 2. Pers. audīte! audīminī! audītōte!
Pl. 3. Pers. audiuntō! audiuntor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audiō audiam audior audiar
Sg. 2. Pers. audīs audiās audīris audiāris
Sg. 3. Pers. audit audiat audītur audiātur
Pl. 1. Pers. audīmus audiāmus audīmur audiāmur
Pl. 2. Pers. audītis audiātis audīmini audiāminī
Pl. 3. Pers. audiunt audiant audiuntur audiantur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audiēbam audīrem audiēbar audīrer
Sg. 2. Pers. audiēbās audīrēs audiēbāris audīrēris
Sg. 3. Pers. audiēbat audīret audiēbātur audīrētur
Pl. 1. Pers. audiēbāmus audīrēmus audiēbāmur audīrēmur
Pl. 2. Pers. audiēbātis audīrētis audiēbāminī audīrēminī
Pl. 3. Pers. audiēbant audīrent audiēbantur audīrentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audiam audiar
Sg. 2. Pers. audiēs audiēris
Sg. 3. Pers. audiet audiētur
Pl. 1. Pers. audiēmus audiēmur
Pl. 2. Pers. audiētis audiēminī
Pl. 3. Pers. audient audientur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audīvī audīverim audītus, -a, -um sum audītus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. audīvistī audīveris audītus, -a, -um es audītus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. audīvit audīverit audītus, -a, -um est audītus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. audīvimus audīverimus audītī, -ae, -a sumus audītī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. audīvistis audīveritis audītī, -ae, -a estis audītī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. audīvērunt audīverint audītī, -ae, -a sunt audītī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audīveram audīvissem audītus, -a, -um eram audītus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. audīverās audīvissēs audītus, -a, -um erās audītus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. audīverat audīvisset audītus, -a, -um erat audītus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. audīverāmus audīvissēmus audītī, -ae, -a erāmus audītī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. audīverātis audīvissētis audītī, -ae, -a erātis audītī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. audīverant audīvissent audītī, -ae, -a erant audītī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. audīverō audītus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. audīveris audītus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. audīverit audītus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. audīverimus audītī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. audīveritis audītī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. audīverint audītī, -ae, -a erunt