abrewiatura
Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes abrewiatura gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes abrewiatura, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man abrewiatura in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort abrewiatura wissen müssen. Die Definition des Wortes abrewiatura wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonabrewiatura und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
abrewiatura (Polnisch)
Substantiv, f
Alternative Schreibweisen:
Worttrennung:
- ab·re·wia·tu·ra, Plural: ab·re·wia·tu·ry
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele:
abrewiatura (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- Linguistik: Abkürzung, heute meist in antiken und mittelalterlichen Texten; Abbreviatur
- Musik: Abbreviatur
Herkunft:
- seit den 1590er Jahren[1] bezeugte Entlehnung aus dem deutschen Abbreviatur[2]
Beispiele:
Charakteristische Wortkombinationen:
Übersetzungen
Abkürzung, heute meist in antiken und mittelalterlichen Texten
Musik: Abbreviatur
- Polnischer Wikipedia-Artikel „abrewiatura“
- PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „abrewiatura“
- Słownik Języka Polskiego – PWN: „abrewiatura“
- Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 4.
- Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 5.
- Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 17.
- Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 3.
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abrewiatura“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abrewiatura“.
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „abrewjatura“ Seite 3.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abrewjatura“ Seite 4.
- Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 43.
- Słownik Ortograficzny – PWN: „abrewiatura“
Quellen:
- ↑ Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 43.
- ↑ Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 4.
Ähnliche Wörter (Polnisch):
- ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: abrewiacja