acinum

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes acinum gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes acinum, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man acinum in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort acinum wissen müssen. Die Definition des Wortes acinum wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonacinum und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

acinum (Latein)

Kasus Singular Plural
Nominativ acinum acina
Genitiv acinī acinōrum
Dativ acinō acinīs
Akkusativ acinum acina
Vokativ acinum acina
Ablativ acinō acinīs

Nebenformen:

acinus

Worttrennung:

aci·num, Genitiv: aci·ni

Bedeutungen:

Botanik: Weinbeere, Beere, Traube

Beispiele:

„si qua acina corrupta erunt, depurgato.“ (Cato agr. 112, 2)[1]
„tum acina de uvis micellis decarpito de scopio in idem dolium, usque dum impleveris: manu comprimito acina, ut combibant aquam marinam: ubi impleveris dolium, operculo operito, relinquito qua interspiret.“ (Cato agr. 112, 3)[1]
„expressi acinorum folliculi in dolia coiciuntur, eoque aqua additur: ea vocatur lora, quod lota acina, ac pro vino operariis datur hieme.“ (Varro rust. 1, 54, 3)[2]
„Pensilia, ut uvae, mala et sorba, ipsa ostendunt, quando ad usum oporteat promi, quod colore mutato et contractu acinorum, si non dempseris ad edendum, ad abiciendum descensurum se minitantur.“ (Varro rust. 1, 68)[3]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag acinus.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acinus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 84.
PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acinum
dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „acinum
P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acinus“ Seite 31.
Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acinus“ Spalte 414–415.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 80.
  2. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 59.
  3. Marcus Terentius Varro; Georgius Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): Rerum rusticarum libri tres. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 64.

Worttrennung:

a·ci·num

Grammatische Merkmale:

  • Akkusativ Singular des Substantivs acinus
acinum ist eine flektierte Form von acinus.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag acinus.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.