From Old Norse œskja, from Proto-Germanic *wunskijaną.
æskja (weak verb, third-person singular past indicative æskti, supine æskt)
| infinitive (nafnháttur) |
að æskja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
æskt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
æskjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég æski | við æskjum | present (nútíð) |
ég æski | við æskjum |
| þú æskir | þið æskið | þú æskir | þið æskið | ||
| hann, hún, það æskir | þeir, þær, þau æskja | hann, hún, það æski | þeir, þær, þau æski | ||
| past (þátíð) |
ég æskti | við æsktum | past (þátíð) |
ég æskti | við æsktum |
| þú æsktir | þið æsktuð | þú æsktir | þið æsktuð | ||
| hann, hún, það æskti | þeir, þær, þau æsktu | hann, hún, það æskti | þeir, þær, þau æsktu | ||
| imperative (boðháttur) |
æsk (þú) | æskið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| æsktu | æskiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að æskjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
æskst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
æskjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég æskist | við æskjumst | present (nútíð) |
ég æskist | við æskjumst |
| þú æskist | þið æskist | þú æskist | þið æskist | ||
| hann, hún, það æskist | þeir, þær, þau æskjast | hann, hún, það æskist | þeir, þær, þau æskist | ||
| past (þátíð) |
ég æsktist | við æsktumst | past (þátíð) |
ég æsktist | við æsktumst |
| þú æsktist | þið æsktust | þú æsktist | þið æsktust | ||
| hann, hún, það æsktist | þeir, þær, þau æsktust | hann, hún, það æsktist | þeir, þær, þau æsktust | ||
| imperative (boðháttur) |
æskst (þú) | æskist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| æskstu | æskisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
æsktur | æskt | æskt | æsktir | æsktar | æskt | |
| accusative (þolfall) |
æsktan | æskta | æskt | æskta | æsktar | æskt | |
| dative (þágufall) |
æsktum | æsktri | æsktu | æsktum | æsktum | æsktum | |
| genitive (eignarfall) |
æskts | æsktrar | æskts | æsktra | æsktra | æsktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
æskti | æskta | æskta | æsktu | æsktu | æsktu | |
| accusative (þolfall) |
æskta | æsktu | æskta | æsktu | æsktu | æsktu | |
| dative (þágufall) |
æskta | æsktu | æskta | æsktu | æsktu | æsktu | |
| genitive (eignarfall) |
æskta | æsktu | æskta | æsktu | æsktu | æsktu | |