űz (“to pursue”) + -elem (noun-forming suffix) + -ek (plural suffix)
üzelmek
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | üzelmek |
accusative | — | üzelmeket |
dative | — | üzelmeknek |
instrumental | — | üzelmekkel |
causal-final | — | üzelmekért |
translative | — | üzelmekké |
terminative | — | üzelmekig |
essive-formal | — | üzelmekként |
essive-modal | — | — |
inessive | — | üzelmekben |
superessive | — | üzelmeken |
adessive | — | üzelmeknél |
illative | — | üzelmekbe |
sublative | — | üzelmekre |
allative | — | üzelmekhez |
elative | — | üzelmekből |
delative | — | üzelmekről |
ablative | — | üzelmektől |
non-attributive possessive - singular |
— | üzelmeké |
non-attributive possessive - plural |
— | üzelmekéi |
Possessive forms of üzelmek | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | — | üzelmeim |
2nd person sing. | — | üzelmeid |
3rd person sing. | — | üzelmei |
1st person plural | — | üzelmeink |
2nd person plural | — | üzelmeitek |
3rd person plural | — | üzelmeik |