From Ζεύς (Zeús, “Zeus”) + κόρος (kóros, “boy”).
Δῐόσκορος • (Dióskoros) m (genitive Δῐοσκόρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Δῐόσκορος ho Dióskoros |
τὼ Δῐοσκόρω tṑ Dioskórō |
οἱ Δῐόσκοροι hoi Dióskoroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Δῐοσκόρου toû Dioskórou |
τοῖν Δῐοσκόροιν toîn Dioskóroin |
τῶν Δῐοσκόρων tôn Dioskórōn | ||||||||||
Dative | τῷ Δῐοσκόρῳ tôi Dioskórōi |
τοῖν Δῐοσκόροιν toîn Dioskóroin |
τοῖς Δῐοσκόροις toîs Dioskórois | ||||||||||
Accusative | τὸν Δῐόσκορον tòn Dióskoron |
τὼ Δῐοσκόρω tṑ Dioskórō |
τοὺς Δῐοσκόρους toùs Dioskórous | ||||||||||
Vocative | Δῐόσκορε Dióskore |
Δῐοσκόρω Dioskórō |
Δῐόσκοροι Dióskoroi | ||||||||||
Notes: |
|