Μενοίτιος (Menoítios) + -άδης (-ádēs)
Μενοιτιάδης • (Menoitiádēs) m (genitive Μενοιτῐάδου); first declension
Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Μενοιτιάδης ho Menoitiádēs | ||||||||||||
Genitive | τοῦ Μενοιτιάδου toû Menoitiádou | ||||||||||||
Dative | τῷ Μενοιτιάδῃ tôi Menoitiádēi | ||||||||||||
Accusative | τὸν Μενοιτιάδην tòn Menoitiádēn | ||||||||||||
Vocative | Μενοιτιάδη Menoitiádē | ||||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | Μενοιτιάδης Menoitiádēs | ||||||||||||
Genitive | Μενοιτιάδᾱο / Μενοιτιάδε͜ω / Μενοιτιάδω Menoitiádāo / Menoitiáde͜ō / Menoitiádō | ||||||||||||
Dative | Μενοιτιάδῃ Menoitiádēi | ||||||||||||
Accusative | Μενοιτιάδην Menoitiádēn | ||||||||||||
Vocative | Μενοιτιάδη Menoitiádē | ||||||||||||
Notes: |
|