From Σῐκελῐ́ᾱ (Sikelíā, “Sicily”) + -ώτης (-ṓtēs).
Σῐκελῐώτης • (Sikeliṓtēs) m (genitive Σῐκελῐώτου); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Σῐκελῐώτης ho Sikeliṓtēs |
τὼ Σῐκελῐώτᾱ tṑ Sikeliṓtā |
οἱ Σῐκελῐῶται hoi Sikeliôtai | ||||||||||
Genitive | τοῦ Σῐκελῐώτου toû Sikeliṓtou |
τοῖν Σῐκελῐώταιν toîn Sikeliṓtain |
τῶν Σῐκελῐωτῶν tôn Sikeliōtôn | ||||||||||
Dative | τῷ Σῐκελῐώτῃ tôi Sikeliṓtēi |
τοῖν Σῐκελῐώταιν toîn Sikeliṓtain |
τοῖς Σῐκελῐώταις toîs Sikeliṓtais | ||||||||||
Accusative | τὸν Σῐκελῐώτην tòn Sikeliṓtēn |
τὼ Σῐκελῐώτᾱ tṑ Sikeliṓtā |
τοὺς Σῐκελῐώτᾱς toùs Sikeliṓtās | ||||||||||
Vocative | Σῐκελῐῶτᾰ Sikeliôta |
Σῐκελῐώτᾱ Sikeliṓtā |
Σῐκελῐῶται Sikeliôtai | ||||||||||
Notes: |
|
Σικελιώτης • (Sikeliótis) m (plural Σικελιώτες, feminine Σικελιώτισσα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Σικελιώτης (Sikeliótis) | Σικελιώτες (Sikeliótes) |
genitive | Σικελιώτη (Sikelióti) | Σικελιωτών (Sikeliotón) |
accusative | Σικελιώτη (Sikelióti) | Σικελιώτες (Sikeliótes) |
vocative | Σικελιώτη (Sikelióti) | Σικελιώτες (Sikeliótes) |