From Σκῠ́θης (Skúthēs, “Scythian”) + -αινᾰ (-aina).
Σκῠ́θαινᾰ • (Skúthaina) f (genitive Σκῠθαίνης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ Σκῠ́θαινᾰ hē Skúthaina |
τὼ Σκῠθαίνᾱ tṑ Skuthaínā |
αἱ Σκῠ́θαιναι hai Skúthainai | ||||||||||
Genitive | τῆς Σκῠθαίνης tês Skuthaínēs |
τοῖν Σκῠθαίναιν toîn Skuthaínain |
τῶν Σκῠθαινῶν tôn Skuthainôn | ||||||||||
Dative | τῇ Σκῠθαίνῃ têi Skuthaínēi |
τοῖν Σκῠθαίναιν toîn Skuthaínain |
ταῖς Σκῠθαίναις taîs Skuthaínais | ||||||||||
Accusative | τὴν Σκῠ́θαινᾰν tḕn Skúthainan |
τὼ Σκῠθαίνᾱ tṑ Skuthaínā |
τᾱ̀ς Σκῠθαίνᾱς tā̀s Skuthaínās | ||||||||||
Vocative | Σκῠ́θαινᾰ Skúthaina |
Σκῠθαίνᾱ Skuthaínā |
Σκῠ́θαιναι Skúthainai | ||||||||||
Notes: |
|