The Ancient Greek ἄκων.
άκων • (ákon) m (feminine άκουσα, neuter άκον)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άκων (ákon) | άκουσα (ákousa) | άκον (ákon) | άκοντες (ákontes) | άκουσες (ákouses) | άκοντα (ákonta) | |
| genitive | άκοντος (ákontos) | άκουσας (ákousas) ακούσης (akoúsis) |
άκοντος (ákontos) | ακόντων (akónton) | ακουσών (akousón) | ακόντων (akónton) | |
| accusative | άκοντα (ákonta) | άκουσα (ákousa) | άκον (ákon) | άκοντες (ákontes) | άκουσες (ákouses) | άκοντα (ákonta) | |
| vocative | άκων (ákon) | άκουσα (ákousa) | άκον (ákon) | άκοντες (ákontes) | άκουσες (ákouses) | άκοντα (ákonta) | |