άθελος • (áthelos) m (feminine άθελη, neuter άθελο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άθελος (áthelos) | άθελη (átheli) | άθελο (áthelo) | άθελοι (átheloi) | άθελες (átheles) | άθελα (áthela) | |
genitive | άθελου (áthelou) | άθελης (áthelis) | άθελου (áthelou) | άθελων (áthelon) | άθελων (áthelon) | άθελων (áthelon) | |
accusative | άθελο (áthelo) | άθελη (átheli) | άθελο (áthelo) | άθελους (áthelous) | άθελες (átheles) | άθελα (áthela) | |
vocative | άθελε (áthele) | άθελη (átheli) | άθελο (áthelo) | άθελοι (átheloi) | άθελες (átheles) | άθελα (áthela) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άθελος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άθελος, etc.)