άοκνος • (áoknos) m (feminine άοκνη, neuter άοκνο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άοκνος (áoknos) | άοκνη (áokni) | άοκνο (áokno) | άοκνοι (áoknoi) | άοκνες (áoknes) | άοκνα (áokna) | |
| genitive | άοκνου (áoknou) | άοκνης (áoknis) | άοκνου (áoknou) | άοκνων (áoknon) | άοκνων (áoknon) | άοκνων (áoknon) | |
| accusative | άοκνο (áokno) | άοκνη (áokni) | άοκνο (áokno) | άοκνους (áoknous) | άοκνες (áoknes) | άοκνα (áokna) | |
| vocative | άοκνε (áokne) | άοκνη (áokni) | άοκνο (áokno) | άοκνοι (áoknoi) | άοκνες (áoknes) | άοκνα (áokna) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άοκνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άοκνος, etc.)