αγαπητικός • (agapitikós) m (plural αγαπητικοί, feminine αγαπητικιά)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | αγαπητικός (agapitikós) | αγαπητικοί (agapitikoí) |
genitive | αγαπητικού (agapitikoú) | αγαπητικών (agapitikón) |
accusative | αγαπητικό (agapitikó) | αγαπητικούς (agapitikoús) |
vocative | αγαπητικέ (agapitiké) | αγαπητικοί (agapitikoí) |
αγαπητικός • (agapitikós) m (feminine αγαπητική, neuter αγαπητικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγαπητικός (agapitikós) | αγαπητική (agapitikí) | αγαπητικό (agapitikó) | αγαπητικοί (agapitikoí) | αγαπητικές (agapitikés) | αγαπητικά (agapitiká) | |
genitive | αγαπητικού (agapitikoú) | αγαπητικής (agapitikís) | αγαπητικού (agapitikoú) | αγαπητικών (agapitikón) | αγαπητικών (agapitikón) | αγαπητικών (agapitikón) | |
accusative | αγαπητικό (agapitikó) | αγαπητική (agapitikí) | αγαπητικό (agapitikó) | αγαπητικούς (agapitikoús) | αγαπητικές (agapitikés) | αγαπητικά (agapitiká) | |
vocative | αγαπητικέ (agapitiké) | αγαπητική (agapitikí) | αγαπητικό (agapitikó) | αγαπητικοί (agapitikoí) | αγαπητικές (agapitikés) | αγαπητικά (agapitiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγαπητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγαπητικός, etc.)