Perfect participle of αγχώνομαι (anchónomai), passive voice of αγχώνω (“make anxious, stress”).
αγχωμένος • (anchoménos) m (feminine αγχωμένη, neuter αγχωμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγχωμένος (anchoménos) | αγχωμένη (anchoméni) | αγχωμένο (anchoméno) | αγχωμένοι (anchoménoi) | αγχωμένες (anchoménes) | αγχωμένα (anchoména) | |
genitive | αγχωμένου (anchoménou) | αγχωμένης (anchoménis) | αγχωμένου (anchoménou) | αγχωμένων (anchoménon) | αγχωμένων (anchoménon) | αγχωμένων (anchoménon) | |
accusative | αγχωμένο (anchoméno) | αγχωμένη (anchoméni) | αγχωμένο (anchoméno) | αγχωμένους (anchoménous) | αγχωμένες (anchoménes) | αγχωμένα (anchoména) | |
vocative | αγχωμένε (anchoméne) | αγχωμένη (anchoméni) | αγχωμένο (anchoméno) | αγχωμένοι (anchoménoi) | αγχωμένες (anchoménes) | αγχωμένα (anchoména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγχωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγχωμένος, etc.)