From the Ancient Greek ἀδρανής (adranḗs).
αδρανής • (adranís) m (feminine αδρανής, neuter αδρανές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδρανής (adranís) | αδρανής (adranís) | αδρανές (adranés) | αδρανείς (adraneís) | αδρανείς (adraneís) | αδρανή (adraní) | |
| genitive | αδρανούς (adranoús) αδρανή (adraní) |
αδρανούς (adranoús) | αδρανούς (adranoús) | αδρανών (adranón) | αδρανών (adranón) | αδρανών (adranón) | |
| accusative | αδρανή (adraní) | αδρανή (adraní) | αδρανές (adranés) | αδρανείς (adraneís) | αδρανείς (adraneís) | αδρανή (adraní) | |
| vocative | αδρανή (adraní) αδρανής (adranís) |
αδρανής (adranís) | αδρανές (adranés) | αδρανείς (adraneís) | αδρανείς (adraneís) | αδρανή (adraní) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδρανής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδρανής, etc.)