αινέσιμος • (ainésimos) m (feminine αινέσιμη, neuter αινέσιμο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αινέσιμος (ainésimos) | αινέσιμη (ainésimi) | αινέσιμο (ainésimo) | αινέσιμοι (ainésimoi) | αινέσιμες (ainésimes) | αινέσιμα (ainésima) | |
genitive | αινέσιμου (ainésimou) | αινέσιμης (ainésimis) | αινέσιμου (ainésimou) | αινέσιμων (ainésimon) | αινέσιμων (ainésimon) | αινέσιμων (ainésimon) | |
accusative | αινέσιμο (ainésimo) | αινέσιμη (ainésimi) | αινέσιμο (ainésimo) | αινέσιμους (ainésimous) | αινέσιμες (ainésimes) | αινέσιμα (ainésima) | |
vocative | αινέσιμε (ainésime) | αινέσιμη (ainésimi) | αινέσιμο (ainésimo) | αινέσιμοι (ainésimoi) | αινέσιμες (ainésimes) | αινέσιμα (ainésima) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινέσιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινέσιμος, etc.)