ακέραιος • (akéraios) m (feminine ακέραιη, neuter ακέραιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ακέραιος (akéraios) | ακέραιη (akéraii) | ακέραιο (akéraio) | ακέραιοι (akéraioi) | ακέραιες (akéraies) | ακέραια (akéraia) | |
genitive | ακέραιου (akéraiou) | ακέραιης (akéraiis) | ακέραιου (akéraiou) | ακέραιων (akéraion) | ακέραιων (akéraion) | ακέραιων (akéraion) | |
accusative | ακέραιο (akéraio) | ακέραιη (akéraii) | ακέραιο (akéraio) | ακέραιους (akéraious) | ακέραιες (akéraies) | ακέραια (akéraia) | |
vocative | ακέραιε (akéraie) | ακέραιη (akéraii) | ακέραιο (akéraio) | ακέραιοι (akéraioi) | ακέραιες (akéraies) | ακέραια (akéraia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακέραιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακέραιος, etc.)