Learnedly from αν- (an-, α- privative) + έντιμος (éntimos).[1]
ανέντιμος • (anéntimos) m (feminine ανέντιμη, neuter ανέντιμο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανέντιμος • | ανέντιμη • | ανέντιμο • | ανέντιμοι • | ανέντιμες • | ανέντιμα • |
genitive | ανέντιμου • | ανέντιμης • | ανέντιμου • | ανέντιμων • | ανέντιμων • | ανέντιμων • |
accusative | ανέντιμο • | ανέντιμη • | ανέντιμο • | ανέντιμους • | ανέντιμες • | ανέντιμα • |
vocative | ανέντιμε • | ανέντιμη • | ανέντιμο • | ανέντιμοι • | ανέντιμες • | ανέντιμα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανέντιμος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανέντιμος, etc.) |