Hello, you have come here looking for the meaning of the word
αναγεννώ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
αναγεννώ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
αναγεννώ in singular and plural. Everything you need to know about the word
αναγεννώ you have here. The definition of the word
αναγεννώ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
αναγεννώ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Greek
Etymology
Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀναγεννῶ (anagennô) ("arouse afresh"), contracted form of ἀναγεννάω (anagennáō). Morphologically, from ανα- (ana-, “re-”) + γεννώ (gennó, “give birth”).[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.ʝeˈno/
- Hyphenation: α‧να‧γεν‧νώ
Verb
αναγεννώ • (anagennó) / αναγεννάω (past αναγέννησα, passive αναγεννώμαι/αναγεννιέμαι, p‑past αναγεννήθηκα, ppp αναγεννημένος)
- to regenerate, rejuvenate
Conjugation
αναγεννώ, αναγεννώμαι - αναγεννάω, αναγεννιέμαι
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
αναγεννώ - αναγεννάω1
|
αναγεννήσω
|
αναγεννώμαι - αναγεννιέμαι1
|
αναγεννηθώ
|
2 sg
|
αναγεννάς
|
αναγεννήσεις
|
αναγεννάσαι - αναγεννιέσαι
|
αναγεννηθείς
|
3 sg
|
αναγεννά - αναγεννάει
|
αναγεννήσει
|
αναγεννάται - αναγεννιέται
|
αναγεννηθεί
|
|
1 pl
|
αναγεννούμε, αναγεννάμε
|
αναγεννήσουμε, [-ομε]
|
αναγεννόμαστε, {αναγεννώμεθα} - αναγεννιόμαστε
|
αναγεννηθούμε
|
2 pl
|
αναγεννάτε
|
αναγεννήσετε
|
αναγεννάστε, {αναγεννάσθε} - αναγεννιέστε(‑ιόσαστε)
|
αναγεννηθείτε
|
3 pl
|
αναγεννούν(ε) - αναγεννάνε, αναγεννάν
|
αναγεννήσουν(ε)
|
αναγεννώνται - αναγεννιούνται, (‑ιόνται)
|
αναγεννηθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
αναγεννούσα
|
αναγέννησα
|
—2 - αναγεννιόμουν(α)
|
αναγεννήθηκα
|
2 sg
|
αναγεννούσες
|
αναγέννησες
|
— - αναγεννιόσουν(α)
|
αναγεννήθηκες
|
3 sg
|
αναγεννούσε
|
αναγέννησε
|
{αναγεννάτο} - αναγεννιόταν(ε)
|
αναγεννήθηκε
|
|
1 pl
|
αναγεννούσαμε
|
αναγεννήσαμε
|
— - αναγεννιόμασταν, (‑ιόμαστε)
|
αναγεννηθήκαμε
|
2 pl
|
αναγεννούσατε
|
αναγεννήσατε
|
— - αναγεννιόσασταν, (‑ιόσαστε)
|
αναγεννηθήκατε
|
3 pl
|
αναγεννούσαν(ε)
|
αναγέννησαν, αναγεννήσαν(ε)
|
{αναγεννώντο} - αναγεννιόνταν(ε), αναγεννιόντουσαν, αναγεννιούνταν
|
αναγεννήθηκαν, αναγεννηθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα αναγεννώ - θα αναγεννάω ➤
|
θα αναγεννήσω ➤
|
θα αναγεννώμαι - θα αναγεννιέμαι ➤
|
θα αναγεννηθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αναγεννάς, …
|
θα αναγεννήσεις, …
|
θα αναγεννάσαι - θα αναγεννιέσαι, …
|
θα αναγεννηθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αναγεννήσει έχω, έχεις, … αναγεννημένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … αναγεννηθεί είμαι, είσαι, … αναγεννημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αναγεννήσει είχα, είχες, … αναγεννημένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … αναγεννηθεί ήμουν, ήσουν, … αναγεννημένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αναγεννήσει θα έχω, θα έχεις, … αναγεννημένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … αναγεννηθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναγεννημένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
αναγέννα
|
αναγέννησε, αναγέννα
|
—
|
αναγεννήσου
|
2 pl
|
αναγεννάτε
|
αναγεννήστε
|
αναγεννάστε, {αναγεννάσθε} - αναγεννιέστε
|
αναγεννηθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
αναγεννώντας ➤
|
αναγεννώμενος, ‑η, ‑ο ➤
|
Perfect participle➤
|
έχοντας αναγεννήσει ➤
|
αναγεννημένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
αναγεννήσει
|
αναγεννηθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
1. Second forms are colloquial. 2. More forms exist in the ancient conjugation of this verb. (In polytonic spelling: ἀνεγεννώμην, ἀνεγεννᾶσο, ἀνεγεννᾶτο, ἀνεγεννώμεθα, ἀνεγεννᾶσθε, ἀνεγεννῶντο) • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
Synonyms
- αναγεννημένος (anagenniménos, “reborn, regenerated”, passive perfect participle)
- αναγέννηση f (anagénnisi, “renewal, revival”), Αναγέννηση f (Anagénnisi, “Renaissance”)
- αναγεννησιακός (anagennisiakós, “of Renaissance”)
- αναγεννητής m (anagennitís, “regenerator”)
- αναγεννητικός (anagennitikós, “regenerative”)
- αναγεννώμενος (anagennómenos, “who is being reborn”, passive present participle) (formal)
- γεννάω (gennáo, “give birth”)
- and see: γένος m (génos, “genus”)
References