From Ancient Greek ἀναστενάζω (anastenázō). Morphologically, from ανα- + στενάζω.
αναστενάζω • (anastenázo) (past αναστέναξα, passive —)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | αναστενάζω | αναστενάξω | ||
2 sg | αναστενάζεις | αναστενάξεις | ||
3 sg | αναστενάζει | αναστενάξει | ||
1 pl | αναστενάζουμε, [‑ομε] | αναστενάξουμε, [‑ομε] | ||
2 pl | αναστενάζετε | αναστενάξετε | ||
3 pl | αναστενάζουν(ε) | αναστενάξουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | αναστέναζα | αναστέναξα | ||
2 sg | αναστέναζες | αναστέναξες | ||
3 sg | αναστέναζε | αναστέναξε | ||
1 pl | αναστενάζαμε | αναστενάξαμε | ||
2 pl | αναστενάζατε | αναστενάξατε | ||
3 pl | αναστέναζαν, αναστενάζαν(ε) | αναστέναξαν, αναστενάξαν(ε) | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα αναστενάζω ➤ | θα αναστενάξω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αναστενάζεις, … | θα αναστενάξεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αναστενάξει | |||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αναστενάξει | |||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αναστενάξει | |||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | αναστέναζε | αναστέναξε | ||
2 pl | αναστενάζετε | αναστενάξτε, αναστενάχτε1 | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | αναστενάζοντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας αναστενάξει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | — | |||
Nonfinite form ➤ | αναστενάξει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||