ανδρίκιος • (andríkios) m (feminine ανδρίκια, neuter ανδρίκιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανδρίκιος (andríkios) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιοι (andríkioi) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) | |
genitive | ανδρίκιου (andríkiou) | ανδρίκιας (andríkias) | ανδρίκιου (andríkiou) | ανδρίκιων (andríkion) | ανδρίκιων (andríkion) | ανδρίκιων (andríkion) | |
accusative | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιους (andríkious) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) | |
vocative | ανδρίκιε (andríkie) | ανδρίκια (andríkia) | ανδρίκιο (andríkio) | ανδρίκιοι (andríkioi) | ανδρίκιες (andríkies) | ανδρίκια (andríkia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανδρίκιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανδρίκιος, etc.)