From Ancient Greek ἀνθρώπινος (anthrṓpinos).
ανθρώπινος • (anthrópinos) m (feminine ανθρώπινη, neuter ανθρώπινο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανθρώπινος (anthrópinos) | ανθρώπινη (anthrópini) | ανθρώπινο (anthrópino) | ανθρώπινοι (anthrópinoi) | ανθρώπινες (anthrópines) | ανθρώπινα (anthrópina) | |
genitive | ανθρώπινου (anthrópinou) | ανθρώπινης (anthrópinis) | ανθρώπινου (anthrópinou) | ανθρώπινων (anthrópinon) | ανθρώπινων (anthrópinon) | ανθρώπινων (anthrópinon) | |
accusative | ανθρώπινο (anthrópino) | ανθρώπινη (anthrópini) | ανθρώπινο (anthrópino) | ανθρώπινους (anthrópinous) | ανθρώπινες (anthrópines) | ανθρώπινα (anthrópina) | |
vocative | ανθρώπινε (anthrópine) | ανθρώπινη (anthrópini) | ανθρώπινο (anthrópino) | ανθρώπινοι (anthrópinoi) | ανθρώπινες (anthrópines) | ανθρώπινα (anthrópina) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανθρώπινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανθρώπινος, etc.)