αντίθετος • (antíthetos) m (feminine αντίθετη, neuter αντίθετο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αντίθετος (antíthetos) | αντίθετη (antítheti) | αντίθετο (antítheto) | αντίθετοι (antíthetoi) | αντίθετες (antíthetes) | αντίθετα (antítheta) | |
genitive | αντίθετου (antíthetou) | αντίθετης (antíthetis) | αντίθετου (antíthetou) | αντίθετων (antítheton) | αντίθετων (antítheton) | αντίθετων (antítheton) | |
accusative | αντίθετο (antítheto) | αντίθετη (antítheti) | αντίθετο (antítheto) | αντίθετους (antíthetous) | αντίθετες (antíthetes) | αντίθετα (antítheta) | |
vocative | αντίθετε (antíthete) | αντίθετη (antítheti) | αντίθετο (antítheto) | αντίθετοι (antíthetoi) | αντίθετες (antíthetes) | αντίθετα (antítheta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντίθετος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντίθετος, etc.)