α- (a-) + υπαίτιος (ypaítios)
ανυπαίτιος • (anypaítios) m (feminine ανυπαίτια, neuter ανυπαίτιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανυπαίτιος (anypaítios) | ανυπαίτια (anypaítia) | ανυπαίτιο (anypaítio) | ανυπαίτιοι (anypaítioi) | ανυπαίτιες (anypaíties) | ανυπαίτια (anypaítia) | |
genitive | ανυπαίτιου (anypaítiou) | ανυπαίτιας (anypaítias) | ανυπαίτιου (anypaítiou) | ανυπαίτιων (anypaítion) | ανυπαίτιων (anypaítion) | ανυπαίτιων (anypaítion) | |
accusative | ανυπαίτιο (anypaítio) | ανυπαίτια (anypaítia) | ανυπαίτιο (anypaítio) | ανυπαίτιους (anypaítious) | ανυπαίτιες (anypaíties) | ανυπαίτια (anypaítia) | |
vocative | ανυπαίτιε (anypaítie) | ανυπαίτια (anypaítia) | ανυπαίτιο (anypaítio) | ανυπαίτιοι (anypaítioi) | ανυπαίτιες (anypaíties) | ανυπαίτια (anypaítia) |