απέθαντος • (apéthantos) m (feminine απέθαντη, neuter απέθαντο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απέθαντος (apéthantos) | απέθαντη (apéthanti) | απέθαντο (apéthanto) | απέθαντοι (apéthantoi) | απέθαντες (apéthantes) | απέθαντα (apéthanta) | |
genitive | απέθαντου (apéthantou) | απέθαντης (apéthantis) | απέθαντου (apéthantou) | απέθαντων (apéthanton) | απέθαντων (apéthanton) | απέθαντων (apéthanton) | |
accusative | απέθαντο (apéthanto) | απέθαντη (apéthanti) | απέθαντο (apéthanto) | απέθαντους (apéthantous) | απέθαντες (apéthantes) | απέθαντα (apéthanta) | |
vocative | απέθαντε (apéthante) | απέθαντη (apéthanti) | απέθαντο (apéthanto) | απέθαντοι (apéthantoi) | απέθαντες (apéthantes) | απέθαντα (apéthanta) |