From Ancient Greek ἀπαλείφω. Morphologically, from απ- (απο-) (“from”) + αλείφω (“spread”).
απαλείφω • (apaleífo) active (past απάλειψα, passive απαλείφομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απαλείφω | απαλείψω | απαλείφομαι | απαλειφθώ1 |
| 2 sg | απαλείφεις | απαλείψεις | απαλείφεσαι | απαλειφθείς |
| 3 sg | απαλείφει | απαλείψει | απαλείφεται | απαλειφθεί |
| 1 pl | απαλείφουμε, [‑ομε] | απαλείψουμε, [‑ομε] | απαλειφόμαστε | απαλειφθούμε |
| 2 pl | απαλείφετε | απαλείψετε | απαλείφεστε, {απαλείφεσθε} | απαλειφθείτε |
| 3 pl | απαλείφουν[ε] | απαλείψουν[ε] | απαλείφονται | απαλειφθούν[ε] |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απάλειφα | απάλειψα | απαλειφόμουν[α] | απαλείφθηκα1 |
| 2 sg | απάλειφες | απάλειψες | απαλειφόσουν[α] | απαλείφθηκες |
| 3 sg | απάλειφε | απάλειψε | απαλειφόταν[ε] | απαλείφθηκε |
| 1 pl | απαλείφαμε | απαλείψαμε | απαλειφόμασταν, (‑όμαστε) | απαλειφθήκαμε |
| 2 pl | απαλείφατε | απαλείψατε | απαλειφόσασταν, (‑όσαστε) | απαλειφθήκατε |
| 3 pl | απάλειφαν, [απαλείφαν(ε)] | απάλειψαν, [απαλείψαν(ε)] | απαλείφονταν | απαλείφθηκαν, [απαλειφθήκαν(ε)] |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα απαλείφω ➤ | θα απαλείψω ➤ | θα απαλείφομαι ➤ | θα απαλειφθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απαλείφεις, … | θα απαλείψεις, … | θα απαλείφεσαι, … | θα απαλειφθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απαλείψει έχω, έχεις, … απαλειμμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … απαλειφθεί είμαι, είσαι, … απαλειμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απαλείψει είχα, είχες, … απαλειμμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … απαλειφθεί ήμουν, ήσουν, … απαλειμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απαλείψει θα έχω, θα έχεις, … απαλειμμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … απαλειφθεί θα είμαι, θα είσαι, … απαλειμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απάλειφε | απάλειψε | — | απαλείψου |
| 2 pl | απαλείφετε | απαλείψτε | απαλείφεστε, {απαλείφεσθε} | απαλειφθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απαλείφοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απαλείψει ➤ | απαλειμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | απαλείψει | απαλειφθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Also rare passive forms with the informal -φτ- (απαλειφτώ, απαλείφτηκα) • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||