Hello, you have come here looking for the meaning of the word
αποθαρρύνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
αποθαρρύνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
αποθαρρύνω in singular and plural. Everything you need to know about the word
αποθαρρύνω you have here. The definition of the word
αποθαρρύνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
αποθαρρύνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Greek
Etymology
Learnedly from απο- (apo-) + Ancient Greek θαρρύνω (tharrhúnō, “to encourage”), a calque of French décourager. Compare Koine Greek ἀποθαρρύνω (apotharrhúnō, “to encourage”).[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /a.po.θaˈɾi.no/
- Hyphenation: α‧πο‧θαρ‧ρύ‧νω
Verb
αποθαρρύνω • (apotharrýno) (past αποθάρρυνα, passive αποθαρρύνομαι, ppp αποθαρρυμένος)
- (transitive) to discourage, to dishearten, to dispirit, to daunt
- Synonym: αποκαρδιώνω (apokardióno)
- Antonym: ενθαρρύνω (entharrýno)
Conjugation
αποθαρρύνω αποθαρρύνομαι
|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
αποθαρρύνω
|
αποθαρρύνω
|
αποθαρρύνομαι
|
αποθαρρυνθώ
|
2 sg
|
αποθαρρύνεις
|
αποθαρρύνεις
|
αποθαρρύνεσαι
|
αποθαρρυνθείς
|
3 sg
|
αποθαρρύνει
|
αποθαρρύνει
|
αποθαρρύνεται
|
αποθαρρυνθεί
|
|
1 pl
|
αποθαρρύνουμε, [‑ομε]
|
αποθαρρύνουμε, [‑ομε]
|
αποθαρρυνόμαστε
|
αποθαρρυνθούμε
|
2 pl
|
αποθαρρύνετε
|
αποθαρρύνετε
|
αποθαρρύνεστε, αποθαρρυνόσαστε
|
αποθαρρυνθείτε
|
3 pl
|
αποθαρρύνουν(ε)
|
αποθαρρύνουν(ε)
|
αποθαρρύνονται
|
αποθαρρυνθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
αποθάρρυνα
|
αποθάρρυνα
|
αποθαρρυνόμουν(α)
|
αποθαρρύνθηκα
|
2 sg
|
αποθάρρυνες
|
αποθάρρυνες
|
αποθαρρυνόσουν(α)
|
αποθαρρύνθηκες
|
3 sg
|
αποθάρρυνε
|
αποθάρρυνε
|
αποθαρρυνόταν(ε)
|
αποθαρρύνθηκε
|
|
1 pl
|
αποθαρρύναμε
|
αποθαρρύναμε
|
αποθαρρυνόμασταν, (‑όμαστε)
|
αποθαρρυνθήκαμε
|
2 pl
|
αποθαρρύνατε
|
αποθαρρύνατε
|
αποθαρρυνόσασταν, (‑όσαστε)
|
αποθαρρυνθήκατε
|
3 pl
|
αποθάρρυναν, αποθαρρύναν(ε)
|
αποθάρρυναν, αποθαρρύναν(ε)
|
αποθαρρύνονταν, (αποθαρρυνόντουσαν)
|
αποθαρρύνθηκαν, αποθαρρυνθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα αποθαρρύνω ➤
|
θα αποθαρρύνω ➤
|
θα αποθαρρύνομαι ➤
|
θα αποθαρρυνθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αποθαρρύνεις, …
|
θα αποθαρρύνεις, …
|
θα αποθαρρύνεσαι, …
|
θα αποθαρρυνθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αποθαρρύνει έχω, έχεις, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … αποθαρρυνθεί είμαι, είσαι, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αποθαρρύνει είχα, είχες, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … αποθαρρυνθεί ήμουν, ήσουν, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρύνει θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρυνθεί θα είμαι, θα είσαι, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
αποθάρρυνε
|
αποθάρρυνε
|
—
|
αποθαρρύνσου
|
2 pl
|
αποθαρρύνετε
|
αποθαρρύνετε
|
αποθαρρύνεστε
|
αποθαρρυνθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
αποθαρρύνοντας ➤
|
αποθαρρυνόμενος, ‑η, ‑ο ➤
|
Perfect participle➤
|
έχοντας αποθαρρύνει ➤
|
αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
αποθαρρύνει
|
αποθαρρυνθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|
References