αποκρούω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word αποκρούω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word αποκρούω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say αποκρούω in singular and plural. Everything you need to know about the word αποκρούω you have here. The definition of the word αποκρούω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofαποκρούω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ἀποκρούω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ᾰ̓ποκρούω. For sense rebut arguments, semantic loan from French repousser.[1] Morphologically, from απο- (“counter-”) +‎ κρούω (“strike”).

Pronunciation

  • IPA(key): /apoˈkruo/
  • Hyphenation: α‧πο‧κρού‧ω

Verb

αποκρούω • (apokroúo) (past απέκρουσα/απόκρουσα, passive αποκρούομαι)

  1. to reject, repulse, fend off
  2. to rebut
    1. (law) to respond (to arguments, charges, accusations)

Conjugation

αποκρούω   αποκρούομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αποκρούω αποκρούσω αποκρούομαι αποκρουστώ, {αποκρουσθώ}2
2 sg αποκρούεις αποκρούσεις αποκρούεσαι αποκρουστείς, αποκρουσθείς
3 sg αποκρούει αποκρούσει αποκρούεται αποκρουστεί, αποκρουσθεί
1 pl αποκρούουμε, [‑ομε] αποκρούσουμε, [‑ομε] αποκρουόμαστε αποκρουστούμε, αποκρουσθούμε
2 pl αποκρούετε αποκρούσετε αποκρούεστε, αποκρουόσαστε αποκρουστείτε, αποκρουσθείτε
3 pl αποκρούουν(ε) αποκρούσουν(ε) αποκρούονται αποκρουστούν(ε), αποκρουσθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg απέκρουα απέκρουσα, απόκρουσα1 αποκρουόμουν(α) αποκρούστηκα, {αποκρούσθηκα}2
2 sg απέκρουες απέκρουσες, απόκρουσες αποκρουόσουν(α) αποκρούστηκες, αποκρούσθηκες
3 sg απέκρουε απέκρουσε, απόκρουσε αποκρουόταν(ε) αποκρούστηκε, αποκρούσθηκε
1 pl αποκρούαμε αποκρούσαμε αποκρουόμασταν, (‑όμαστε) αποκρουστήκαμε, αποκρουσθήκαμε
2 pl αποκρούατε αποκρούσατε αποκρουόσασταν, (‑όσαστε) αποκρουστήκατε, αποκρουσθήκατε
3 pl απέκρουαν, αποκρούαν(ε) απέκρουσαν, αποκρούσαν(ε), απόκρουσαν αποκρούονταν, (αποκρουόντουσαν) αποκρούστηκαν, αποκρουστήκαν(ε),
αποκρούσθηκαν, αποκρουσθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αποκρούω ➤ θα αποκρούσω ➤ θα αποκρούομαι ➤ θα αποκρουστώ / αποκρουσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αποκρούεις, … θα αποκρούσεις, … θα αποκρούεσαι, … θα αποκρουστείς / αποκρουσθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αποκρούσει   έχω, έχεις, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αποκρούσει   είχα, είχες, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αποκρούσει   θα έχω, θα έχεις, … αποκρουστεί / αποκρουσθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg απόκρουε απόκρουσε — αποκρούσου
2 pl αποκρούετε αποκρούστε αποκρούεστε αποκρουστείτε, αποκρουσθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αποκρούοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αποκρούσει ➤ —
Nonfinite form➤ αποκρούσει αποκρουστεί, αποκρουσθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. The second simple past forms, without internal augment, are less common.
 2. Formal types with -σθ- are rarely used.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

References

  1. ^ αποκρούω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia