Perfect passive participle of απορώ (aporó), a verb with no passive forms.
απορημένος • (aporiménos) m (feminine απορημένη, neuter απορημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απορημένος (aporiménos) | απορημένη (aporiméni) | απορημένο (aporiméno) | απορημένοι (aporiménoi) | απορημένες (aporiménes) | απορημένα (aporiména) | |
genitive | απορημένου (aporiménou) | απορημένης (aporiménis) | απορημένου (aporiménou) | απορημένων (aporiménon) | απορημένων (aporiménon) | απορημένων (aporiménon) | |
accusative | απορημένο (aporiméno) | απορημένη (aporiméni) | απορημένο (aporiméno) | απορημένους (aporiménous) | απορημένες (aporiménes) | απορημένα (aporiména) | |
vocative | απορημένε (aporiméne) | απορημένη (aporiméni) | απορημένο (aporiméno) | απορημένοι (aporiménoi) | απορημένες (aporiménes) | απορημένα (aporiména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απορημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απορημένος, etc.)