From Ancient Greek ἀπορέω (aporéō), from ἄπορος (áporos, “impassable, hard, difficult”).
απορώ • (aporó) (past απόρησα, passive —, ppp απορημένος)
Active voice ➤ | ||||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
1 sg | απορώ | απορήσω | ||
2 sg | απορείς | απορήσεις | ||
3 sg | απορεί | απορήσει | ||
1 pl | απορούμε | απορήσουμε, [-ομε] | ||
2 pl | απορείτε | απορήσετε | ||
3 pl | απορούν(ε) | απορήσουν(ε) | ||
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
1 sg | απορούσα | απόρησα | ||
2 sg | απορούσες | απόρησες | ||
3 sg | απορούσε | απόρησε | ||
1 pl | απορούσαμε | απορήσαμε | ||
2 pl | απορούσατε | απορήσατε | ||
3 pl | απορούσαν(ε) | απόρησαν, απορήσαν(ε) | ||
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
1 sg | θα απορώ ➤ | θα απορήσω ➤ | ||
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απορείς, … | θα απορήσεις, … | ||
Perfect aspect ➤ | ||||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απορήσει | είμαι, είσαι, … απορημένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice) | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απορήσει | ήμουν, ήσουν, … απορημένος , ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απορήσει | θα είμαι, θα είσαι, … απορημένος , ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
2 sg | — | απόρησε | ||
2 pl | απορείτε | απορήστε | ||
Other forms | ||||
Active present participle ➤ | απορώντας ➤ | |||
Active perfect participle ➤ | έχοντας απορήσει ➤ | |||
Passive perfect participle ➤ | απορημένος, ‑η, ‑ο ➤ | |||
Nonfinite form ➤ | απορήσει | |||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||