From Ancient Greek ἀπόρρητος (apórrhētos, “forbidden”).
απόρρητος • (apórritos) m (feminine απόρρητη, neuter απόρρητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | απόρρητος (apórritos) | απόρρητη (apórriti) | απόρρητο (apórrito) | απόρρητοι (apórritoi) | απόρρητες (apórrites) | απόρρητα (apórrita) | |
genitive | απόρρητου (apórritou) | απόρρητης (apórritis) | απόρρητου (apórritou) | απόρρητων (apórriton) | απόρρητων (apórriton) | απόρρητων (apórriton) | |
accusative | απόρρητο (apórrito) | απόρρητη (apórriti) | απόρρητο (apórrito) | απόρρητους (apórritous) | απόρρητες (apórrites) | απόρρητα (apórrita) | |
vocative | απόρρητε (apórrite) | απόρρητη (apórriti) | απόρρητο (apórrito) | απόρρητοι (apórritoi) | απόρρητες (apórrites) | απόρρητα (apórrita) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απόρρητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απόρρητος, etc.)