Perfect passive participle of αρρωσταίνω (arrostaíno) or αρρωστώ, a verb without passive voice forms.
αρρωστημένος • (arrostiménos) m (feminine αρρωστημένη, neuter αρρωστημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρρωστημένος (arrostiménos) | αρρωστημένη (arrostiméni) | αρρωστημένο (arrostiméno) | αρρωστημένοι (arrostiménoi) | αρρωστημένες (arrostiménes) | αρρωστημένα (arrostiména) | |
| genitive | αρρωστημένου (arrostiménou) | αρρωστημένης (arrostiménis) | αρρωστημένου (arrostiménou) | αρρωστημένων (arrostiménon) | αρρωστημένων (arrostiménon) | αρρωστημένων (arrostiménon) | |
| accusative | αρρωστημένο (arrostiméno) | αρρωστημένη (arrostiméni) | αρρωστημένο (arrostiméno) | αρρωστημένους (arrostiménous) | αρρωστημένες (arrostiménes) | αρρωστημένα (arrostiména) | |
| vocative | αρρωστημένε (arrostiméne) | αρρωστημένη (arrostiméni) | αρρωστημένο (arrostiméno) | αρρωστημένοι (arrostiménoi) | αρρωστημένες (arrostiménes) | αρρωστημένα (arrostiména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρρωστημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρρωστημένος, etc.)