From Koine Greek ἀσυγχώρητος (“forbidden; one who does not forgive”). By surface analysis, α- (a-) + συγχωρώ (synchoró) + -τος (-tos).
ασυγχώρητος • (asynchóritos) m (feminine ασυγχώρητη, neuter ασυγχώρητο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασυγχώρητος (asynchóritos) | ασυγχώρητη (asynchóriti) | ασυγχώρητο (asynchórito) | ασυγχώρητοι (asynchóritoi) | ασυγχώρητες (asynchórites) | ασυγχώρητα (asynchórita) | |
| genitive | ασυγχώρητου (asynchóritou) | ασυγχώρητης (asynchóritis) | ασυγχώρητου (asynchóritou) | ασυγχώρητων (asynchóriton) | ασυγχώρητων (asynchóriton) | ασυγχώρητων (asynchóriton) | |
| accusative | ασυγχώρητο (asynchórito) | ασυγχώρητη (asynchóriti) | ασυγχώρητο (asynchórito) | ασυγχώρητους (asynchóritous) | ασυγχώρητες (asynchórites) | ασυγχώρητα (asynchórita) | |
| vocative | ασυγχώρητε (asynchórite) | ασυγχώρητη (asynchóriti) | ασυγχώρητο (asynchórito) | ασυγχώρητοι (asynchóritoi) | ασυγχώρητες (asynchórites) | ασυγχώρητα (asynchórita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυγχώρητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυγχώρητος, etc.)