From Ancient Greek ἀσύνετος (asúnetos, “witless”)
ασύνετος • (asýnetos) m (feminine ασύνετη, neuter ασύνετο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασύνετος • | ασύνετη • | ασύνετο • | ασύνετοι • | ασύνετες • | ασύνετα • |
| genitive | ασύνετου • | ασύνετης • | ασύνετου • | ασύνετων • | ασύνετων • | ασύνετων • |
| accusative | ασύνετο • | ασύνετη • | ασύνετο • | ασύνετους • | ασύνετες • | ασύνετα • |
| vocative | ασύνετε • | ασύνετη • | ασύνετο • | ασύνετοι • | ασύνετες • | ασύνετα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασύνετος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασύνετος, etc.) | |||||