From ἀ- (a-, not) + σῠνετός (sunetós, “sagacious, intelligent”).
ἀσῠ́νετος • (asúnetos) m or f (neuter ἀσῠ́νετον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἀσῠ́νετος asúnetos |
ἀσῠ́νετον asúneton |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠ́νετοι asúnetoi |
ἀσῠ́νετᾰ asúneta | ||||||||
| Genitive | ἀσῠνέτου asunétou |
ἀσῠνέτου asunétou |
ἀσῠνέτοιν asunétoin |
ἀσῠνέτοιν asunétoin |
ἀσῠνέτων asunétōn |
ἀσῠνέτων asunétōn | ||||||||
| Dative | ἀσῠνέτῳ asunétōi |
ἀσῠνέτῳ asunétōi |
ἀσῠνέτοιν asunétoin |
ἀσῠνέτοιν asunétoin |
ἀσῠνέτοις asunétois |
ἀσῠνέτοις asunétois | ||||||||
| Accusative | ἀσῠ́νετον asúneton |
ἀσῠ́νετον asúneton |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠνέτους asunétous |
ἀσῠ́νετᾰ asúneta | ||||||||
| Vocative | ἀσῠ́νετε asúnete |
ἀσῠ́νετον asúneton |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠνέτω asunétō |
ἀσῠ́νετοι asúnetoi |
ἀσῠ́νετᾰ asúneta | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀσῠνέτως asunétōs |
ἀσῠνετώτερος asunetṓteros |
ἀσῠνετώτᾰτος asunetṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||