ατόνιστος • (atónistos) m (feminine ατόνιστη, neuter ατόνιστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατόνιστος (atónistos) | ατόνιστη (atónisti) | ατόνιστο (atónisto) | ατόνιστοι (atónistoi) | ατόνιστες (atónistes) | ατόνιστα (atónista) | |
genitive | ατόνιστου (atónistou) | ατόνιστης (atónistis) | ατόνιστου (atónistou) | ατόνιστων (atóniston) | ατόνιστων (atóniston) | ατόνιστων (atóniston) | |
accusative | ατόνιστο (atónisto) | ατόνιστη (atónisti) | ατόνιστο (atónisto) | ατόνιστους (atónistous) | ατόνιστες (atónistes) | ατόνιστα (atónista) | |
vocative | ατόνιστε (atóniste) | ατόνιστη (atónisti) | ατόνιστο (atónisto) | ατόνιστοι (atónistoi) | ατόνιστες (atónistes) | ατόνιστα (atónista) |