αἰσθόμενος • (aisthómenos) m (feminine αἰσθομένη, neuter αἰσθόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | αἰσθόμενος aisthómenos |
αἰσθομένη aisthoménē |
αἰσθόμενον aisthómenon |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθομένᾱ aisthoménā |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθόμενοι aisthómenoi |
αἰσθόμεναι aisthómenai |
αἰσθόμενᾰ aisthómenă | |||||
Genitive | αἰσθομένου aisthoménou |
αἰσθομένης aisthoménēs |
αἰσθομένου aisthoménou |
αἰσθομένοιν aisthoménoin |
αἰσθομέναιν aisthoménain |
αἰσθομένοιν aisthoménoin |
αἰσθομένων aisthoménōn |
αἰσθομένων aisthoménōn |
αἰσθομένων aisthoménōn | |||||
Dative | αἰσθομένῳ aisthoménōi |
αἰσθομένῃ aisthoménēi |
αἰσθομένῳ aisthoménōi |
αἰσθομένοιν aisthoménoin |
αἰσθομέναιν aisthoménain |
αἰσθομένοιν aisthoménoin |
αἰσθομένοις aisthoménois |
αἰσθομέναις aisthoménais |
αἰσθομένοις aisthoménois | |||||
Accusative | αἰσθόμενον aisthómenon |
αἰσθομένην aisthoménēn |
αἰσθόμενον aisthómenon |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθομένᾱ aisthoménā |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθομένους aisthoménous |
αἰσθομένᾱς aisthoménās |
αἰσθόμενᾰ aisthómenă | |||||
Vocative | αἰσθόμενε aisthómene |
αἰσθομένη aisthoménē |
αἰσθόμενον aisthómenon |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθομένᾱ aisthoménā |
αἰσθομένω aisthoménō |
αἰσθόμενοι aisthómenoi |
αἰσθόμεναι aisthómenai |
αἰσθόμενᾰ aisthómenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
αἰσθομένως aisthoménōs |
αἰσθομενώτερος aisthomenṓteros |
αἰσθομενώτᾰτος aisthomenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|