αὐτο- (auto-, “self”) + μολ- (mol-), the root of βλώσκω (blṓskō, “to go, come”), + -ος (-os).
αὐτόμολος • (autómolos) m (genitive αὐτομόλου); second declension (Attic, Ionic)
To express the side from which a person deserted, παρά (pará) with the genitive is used.
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ αὐτόμολος ho autómolos |
τὼ αὐτομόλω tṑ automólō |
οἱ αὐτόμολοι hoi autómoloi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ αὐτομόλου toû automólou |
τοῖν αὐτομόλοιν toîn automóloin |
τῶν αὐτομόλων tôn automólōn | ||||||||||
| Dative | τῷ αὐτομόλῳ tôi automólōi |
τοῖν αὐτομόλοιν toîn automóloin |
τοῖς αὐτομόλοις toîs automólois | ||||||||||
| Accusative | τὸν αὐτόμολον tòn autómolon |
τὼ αὐτομόλω tṑ automólō |
τοὺς αὐτομόλους toùs automólous | ||||||||||
| Vocative | αὐτόμολε autómole |
αὐτομόλω automólō |
αὐτόμολοι autómoloi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||