βαινόμενος • (bainómenos) m (feminine βαινομένη, neuter βαινόμενον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | βαινόμενος bainómenos |
βαινομένη bainoménē |
βαινόμενον bainómenon |
βαινομένω bainoménō |
βαινομένᾱ bainoménā |
βαινομένω bainoménō |
βαινόμενοι bainómenoi |
βαινόμεναι bainómenai |
βαινόμενᾰ bainómena | |||||
Genitive | βαινομένου bainoménou |
βαινομένης bainoménēs |
βαινομένου bainoménou |
βαινομένοιν bainoménoin |
βαινομέναιν bainoménain |
βαινομένοιν bainoménoin |
βαινομένων bainoménōn |
βαινομένων bainoménōn |
βαινομένων bainoménōn | |||||
Dative | βαινομένῳ bainoménōi |
βαινομένῃ bainoménēi |
βαινομένῳ bainoménōi |
βαινομένοιν bainoménoin |
βαινομέναιν bainoménain |
βαινομένοιν bainoménoin |
βαινομένοις bainoménois |
βαινομέναις bainoménais |
βαινομένοις bainoménois | |||||
Accusative | βαινόμενον bainómenon |
βαινομένην bainoménēn |
βαινόμενον bainómenon |
βαινομένω bainoménō |
βαινομένᾱ bainoménā |
βαινομένω bainoménō |
βαινομένους bainoménous |
βαινομένᾱς bainoménās |
βαινόμενᾰ bainómena | |||||
Vocative | βαινόμενε bainómene |
βαινομένη bainoménē |
βαινόμενον bainómenon |
βαινομένω bainoménō |
βαινομένᾱ bainoménā |
βαινομένω bainoménō |
βαινόμενοι bainómenoi |
βαινόμεναι bainómenai |
βαινόμενᾰ bainómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
βαινομένως bainoménōs |
βαινομενώτερος bainomenṓteros |
βαινομενώτᾰτος bainomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|