γεγωνώς • (gegōnṓs) m (feminine γεγωνυῖᾰ, neuter γεγωνός); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γεγωνώς gegōnṓs |
γεγωνυῖᾰ gegōnuîă |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότες gegōnótes |
γεγωνυῖαι gegōnuîai |
γεγωνότᾰ gegōnótă | |||||
Genitive | γεγωνότος gegōnótos |
γεγωνυίᾱς gegōnuíās |
γεγωνότος gegōnótos |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνυίαιν gegōnuíain |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνότων gegōnótōn |
γεγωνυιῶν gegōnuiôn |
γεγωνότων gegōnótōn | |||||
Dative | γεγωνότῐ gegōnótĭ |
γεγωνυίᾳ gegōnuíāi |
γεγωνότῐ gegōnótĭ |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνυίαιν gegōnuíain |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνόσῐ / γεγωνόσῐν gegōnósĭ(n) |
γεγωνυίαις gegōnuíais |
γεγωνόσῐ / γεγωνόσῐν gegōnósĭ(n) | |||||
Accusative | γεγωνότᾰ gegōnótă |
γεγωνυῖᾰν gegōnuîăn |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότᾰς gegōnótăs |
γεγωνυίᾱς gegōnuíās |
γεγωνότᾰ gegōnótă | |||||
Vocative | γεγωνώς gegōnṓs |
γεγωνυῖᾰ gegōnuîă |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότες gegōnótes |
γεγωνυῖαι gegōnuîai |
γεγωνότᾰ gegōnótă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γεγωνότως gegōnótōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|