γεγωνώς • (gegōnṓs) m (feminine γεγωνυῖᾰ, neuter γεγωνός); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γεγωνώς gegōnṓs |
γεγωνυῖᾰ gegōnuîa |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότες gegōnótes |
γεγωνυῖαι gegōnuîai |
γεγωνότᾰ gegōnóta | |||||
Genitive | γεγωνότος gegōnótos |
γεγωνυίᾱς gegōnuíās |
γεγωνότος gegōnótos |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνυίαιν gegōnuíain |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνότων gegōnótōn |
γεγωνυιῶν gegōnuiôn |
γεγωνότων gegōnótōn | |||||
Dative | γεγωνότῐ gegōnóti |
γεγωνυίᾳ gegōnuíāi |
γεγωνότῐ gegōnóti |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνυίαιν gegōnuíain |
γεγωνότοιν gegōnótoin |
γεγωνόσῐ / γεγωνόσῐν gegōnósi(n) |
γεγωνυίαις gegōnuíais |
γεγωνόσῐ / γεγωνόσῐν gegōnósi(n) | |||||
Accusative | γεγωνότᾰ gegōnóta |
γεγωνυῖᾰν gegōnuîan |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότᾰς gegōnótas |
γεγωνυίᾱς gegōnuíās |
γεγωνότᾰ gegōnóta | |||||
Vocative | γεγωνώς gegōnṓs |
γεγωνυῖᾰ gegōnuîa |
γεγωνός gegōnós |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνυίᾱ gegōnuíā |
γεγωνότε gegōnóte |
γεγωνότες gegōnótes |
γεγωνυῖαι gegōnuîai |
γεγωνότᾰ gegōnóta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γεγωνότως gegōnótōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|