From γενεᾱλόγος (geneālógos, “genealogist”) + -ῐκός (-ikós).
γενεᾱλογῐκός • (geneālogikós) m (feminine γενεᾱλογῐκή, neuter γενεᾱλογῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γενεᾱλογῐκός geneālogikós |
γενεᾱλογῐκή geneālogikḗ |
γενεᾱλογῐκόν geneālogikón |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́ |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκοί geneālogikoí |
γενεᾱλογῐκαί geneālogikaí |
γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká | |||||
Genitive | γενεᾱλογῐκοῦ geneālogikoû |
γενεᾱλογῐκῆς geneālogikês |
γενεᾱλογῐκοῦ geneālogikoû |
γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn |
γενεᾱλογῐκαῖν geneālogikaîn |
γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn |
γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn |
γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn |
γενεᾱλογῐκῶν geneālogikôn | |||||
Dative | γενεᾱλογῐκῷ geneālogikôi |
γενεᾱλογῐκῇ geneālogikêi |
γενεᾱλογῐκῷ geneālogikôi |
γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn |
γενεᾱλογῐκαῖν geneālogikaîn |
γενεᾱλογῐκοῖν geneālogikoîn |
γενεᾱλογῐκοῖς geneālogikoîs |
γενεᾱλογῐκαῖς geneālogikaîs |
γενεᾱλογῐκοῖς geneālogikoîs | |||||
Accusative | γενεᾱλογῐκόν geneālogikón |
γενεᾱλογῐκήν geneālogikḗn |
γενεᾱλογῐκόν geneālogikón |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́ |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκούς geneālogikoús |
γενεᾱλογῐκᾱ́ς geneālogikā́s |
γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká | |||||
Vocative | γενεᾱλογῐκέ geneālogiké |
γενεᾱλογῐκή geneālogikḗ |
γενεᾱλογῐκόν geneālogikón |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκᾱ́ geneālogikā́ |
γενεᾱλογῐκώ geneālogikṓ |
γενεᾱλογῐκοί geneālogikoí |
γενεᾱλογῐκαί geneālogikaí |
γενεᾱλογῐκᾰ́ geneālogiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γενεᾱλογῐκῶς geneālogikôs |
γενεᾱλογῐκώτερος geneālogikṓteros |
γενεᾱλογῐκώτᾰτος geneālogikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|