γνούς

Ancient Greek

γνούς • (gnoús) m (feminine γνοῦσᾰ, neuter γνόν); first/third declension

First and third declension of γνούς; γνοῦσᾰ; γνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γνούς gnoús	γνοῦσᾰ gnoûsa	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντες gnóntes	γνοῦσαι gnoûsai	γνόντᾰ gnónta
Genitive	γνόντος gnóntos	γνούσης gnoúsēs	γνόντος gnóntos	γνόντοιν gnóntoin	γνούσαιν gnoúsain	γνόντοιν gnóntoin	γνόντων gnóntōn	γνουσῶν gnousôn	γνόντων gnóntōn
Dative	γνόντῐ gnónti	γνούσῃ gnoúsēi	γνόντῐ gnónti	γνόντοιν gnóntoin	γνούσαιν gnoúsain	γνόντοιν gnóntoin	γνοῦσῐ / γνοῦσῐν gnoûsi(n)	γνούσαις gnoúsais	γνοῦσῐ / γνοῦσῐν gnoûsi(n)
Accusative	γνόντᾰ gnónta	γνοῦσᾰν gnoûsan	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντᾰς gnóntas	γνούσᾱς gnoúsās	γνόντᾰ gnónta
Vocative	γνούς gnoús	γνοῦσᾰ gnoûsa	γνόν gnón	γνόντε gnónte	γνούσᾱ gnoúsā	γνόντε gnónte	γνόντες gnóntes	γνοῦσαι gnoûsai	γνόντᾰ gnónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γνόντως gnóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.