From γυαλ(ί) (gyal(í)) + -ινος (-inos).[1]
γυάλινος • (gyálinos) m (feminine γυάλινη, neuter γυάλινο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | γυάλινος (gyálinos) | γυάλινη (gyálini) | γυάλινο (gyálino) | γυάλινοι (gyálinoi) | γυάλινες (gyálines) | γυάλινα (gyálina) | |
genitive | γυάλινου (gyálinou) | γυάλινης (gyálinis) | γυάλινου (gyálinou) | γυάλινων (gyálinon) | γυάλινων (gyálinon) | γυάλινων (gyálinon) | |
accusative | γυάλινο (gyálino) | γυάλινη (gyálini) | γυάλινο (gyálino) | γυάλινους (gyálinous) | γυάλινες (gyálines) | γυάλινα (gyálina) | |
vocative | γυάλινε (gyáline) | γυάλινη (gyálini) | γυάλινο (gyálino) | γυάλινοι (gyálinoi) | γυάλινες (gyálines) | γυάλινα (gyálina) |