From γυαλ(ί) (gyal(í)) + -ένιος (-énios).[1]
γυαλένιος • (gyalénios) m (feminine γυαλένια, neuter γυαλένιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | γυαλένιος (gyalénios) | γυαλένια (gyalénia) | γυαλένιο (gyalénio) | γυαλένιοι (gyalénioi) | γυαλένιες (gyalénies) | γυαλένια (gyalénia) | |
genitive | γυαλένιου (gyaléniou) | γυαλένιας (gyalénias) | γυαλένιου (gyaléniou) | γυαλένιων (gyalénion) | γυαλένιων (gyalénion) | γυαλένιων (gyalénion) | |
accusative | γυαλένιο (gyalénio) | γυαλένια (gyalénia) | γυαλένιο (gyalénio) | γυαλένιους (gyalénious) | γυαλένιες (gyalénies) | γυαλένια (gyalénia) | |
vocative | γυαλένιε (gyalénie) | γυαλένια (gyalénia) | γυαλένιο (gyalénio) | γυαλένιοι (gyalénioi) | γυαλένιες (gyalénies) | γυαλένια (gyalénia) |