δήϊος • (dḗïos) m (feminine δηΐη, neuter δήϊον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δήϊος dḗïos |
δηΐη dēḯē |
δήϊον dḗïon |
δηΐω dēḯō |
δηΐᾱ dēḯā |
δηΐω dēḯō |
δήϊοι dḗïoi |
δήϊαι dḗïai |
δήϊᾰ dḗïa | |||||
Genitive | δηΐου / δηϊοῖο / δηΐοιο / δηϊόο / δηΐοο dēḯou / dēïoîo / dēḯoio / dēïóo / dēḯoo |
δηΐης dēḯēs |
δηΐου / δηϊοῖο / δηΐοιο / δηϊόο / δηΐοο dēḯou / dēïoîo / dēḯoio / dēïóo / dēḯoo |
δηΐοιῐν dēḯoiin |
δηΐαιν / δηΐαιῐν / δηΐῃῐν dēḯai(i)n / dēḯēiin |
δηΐοιῐν dēḯoiin |
δηΐων dēḯōn |
δηϊᾱ́ων / δηϊέ͜ων / δηϊῶν dēïā́ōn / dēïé͜ōn / dēïôn |
δηΐων dēḯōn | |||||
Dative | δηΐῳ dēḯōi |
δηΐῃ dēḯēi |
δηΐῳ dēḯōi |
δηΐοιῐν dēḯoiin |
δηΐαιν / δηΐαιῐν / δηΐῃῐν dēḯai(i)n / dēḯēiin |
δηΐοιῐν dēḯoiin |
δηΐοισῐ / δηΐοισῐν / δηΐοις dēḯoisi(n) / dēḯois |
δηΐῃσῐ / δηΐῃσῐν / δηΐῃς / δηΐαις dēḯēisi(n) / dēḯēis / dēḯais |
δηΐοισῐ / δηΐοισῐν / δηΐοις dēḯoisi(n) / dēḯois | |||||
Accusative | δήϊον dḗïon |
δηΐην dēḯēn |
δήϊον dḗïon |
δηΐω dēḯō |
δηΐᾱ dēḯā |
δηΐω dēḯō |
δηΐους dēḯous |
δηΐᾱς dēḯās |
δήϊᾰ dḗïa | |||||
Vocative | δήϊε dḗïe |
δηΐη dēḯē |
δήϊον dḗïon |
δηΐω dēḯō |
δηΐᾱ dēḯā |
δηΐω dēḯō |
δήϊοι dḗïoi |
δήϊαι dḗïai |
δήϊᾰ dḗïa | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δηΐως dēḯōs |
δηϊότερος dēïóteros |
δηϊότᾰτος dēïótatos | ||||||||||||
Notes: |
|