From δεῖπνον (deîpnon, “meal”) + σοφιστής (sophistḗs, “teacher”).
δειπνοσοφῐστής • (deipnosophistḗs) m (genitive δειπνοσοφῐστοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ δειπνοσοφῐστής ho deipnosophistḗs |
τὼ δειπνοσοφῐστᾱ́ tṑ deipnosophistā́ |
οἱ δειπνοσοφῐσταί hoi deipnosophistaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ δειπνοσοφῐστοῦ toû deipnosophistoû |
τοῖν δειπνοσοφῐσταῖν toîn deipnosophistaîn |
τῶν δειπνοσοφῐστῶν tôn deipnosophistôn | ||||||||||
| Dative | τῷ δειπνοσοφῐστῇ tôi deipnosophistêi |
τοῖν δειπνοσοφῐσταῖν toîn deipnosophistaîn |
τοῖς δειπνοσοφῐσταῖς toîs deipnosophistaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν δειπνοσοφῐστήν tòn deipnosophistḗn |
τὼ δειπνοσοφῐστᾱ́ tṑ deipnosophistā́ |
τοὺς δειπνοσοφῐστᾱ́ς toùs deipnosophistā́s | ||||||||||
| Vocative | δειπνοσοφῐστᾰ́ deipnosophistá |
δειπνοσοφῐστᾱ́ deipnosophistā́ |
δειπνοσοφῐσταί deipnosophistaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||