From δεῖπνον (deîpnon, “meal”) + σοφιστής (sophistḗs, “teacher”).
δειπνοσοφῐστής • (deipnosophĭstḗs) m (genitive δειπνοσοφῐστοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ δειπνοσοφῐστής ho deipnosophĭstḗs |
τὼ δειπνοσοφῐστᾱ́ tṑ deipnosophĭstā́ |
οἱ δειπνοσοφῐσταί hoi deipnosophĭstaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ δειπνοσοφῐστοῦ toû deipnosophĭstoû |
τοῖν δειπνοσοφῐσταῖν toîn deipnosophĭstaîn |
τῶν δειπνοσοφῐστῶν tôn deipnosophĭstôn | ||||||||||
| Dative | τῷ δειπνοσοφῐστῇ tôi deipnosophĭstêi |
τοῖν δειπνοσοφῐσταῖν toîn deipnosophĭstaîn |
τοῖς δειπνοσοφῐσταῖς toîs deipnosophĭstaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν δειπνοσοφῐστήν tòn deipnosophĭstḗn |
τὼ δειπνοσοφῐστᾱ́ tṑ deipnosophĭstā́ |
τοὺς δειπνοσοφῐστᾱ́ς toùs deipnosophĭstā́s | ||||||||||
| Vocative | δειπνοσοφῐστᾰ́ deipnosophĭstắ |
δειπνοσοφῐστᾱ́ deipnosophĭstā́ |
δειπνοσοφῐσταί deipnosophĭstaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||